Joan Miró, Agora I, 1971

Litografia barwna Praca opatrzona podpisem artysty Wymiary pracy  71/51 Praca oprawiona

Plakat litograficzny do wystawy artystów reprezentowanych przez Galerię Maeght w Musée d'Art Moderne Strasbourg w 1971 roku. Plakat autorstwa Joana Miró, katalońskiego malarza, rzeźbiarza i ceramika. Surrealistyczny mistrz jest jednym z najważniejszych hiszpańskich artystów 20. wieku i jednym z największych artystów sztuki współczesnej.

Obraz powstaje z pociągnięć pędzla, tak jak wiersz powstaje ze słów. – Joan Miró

Dzieła Miró interpretuje się jako przynależące do surrealizmu, jako wyraz powrotu do dzieciństwa i jako piaskownice dla podświadomości. Na styl Miró składają się żywe kolory połączone z uproszczonymi formami, kojarzącymi się z rysunkami małego dziecka. Początkowo Miró tworzył w różnych modnych stylach, na przykład fowistycznym i kubistycznym. W 1920 jeździł kilkakrotnie do Paryża, a rok później osiedlił się tam na stałe. Poznał Pabla Picassa, Wasilija Kandinskiego i wielu innych wybitnych artystów. W 1924 dołączył do surrealistów z kręgu André Bretona, ale – mimo że tworzył pod ich wpływem – pozostał na obrzeżach tego nurtu, zachowując pozycję outsidera.

Będąc pod wpływem poetów i pisarzy surrealistycznych, zaczął rozwijać swój własny styl: mapę umieszczonych nieważko kolorowych znaków i poetyckich form, które kojarzą się zarazem z pozornie naiwną świeżością inwencji i z wybujałym oraz barokowym duchem katalońskim. Elementami przyjętej przez niego stylistyki były organiczne formy i spłaszczony rysunek o ostrych liniach. Za pomocą symbolu, śladu palca, dłoni, wody na papierze, pozornie delikatnej kreski na tkaninie - mistrz przekształcił otaczający go świat z wyraźną prostotą. Stworzył rzeczywistość pełną poetyckich i onirycznych przemian.

Jego styl życia miał ogromną potrzebę czystości, porządku i wychowania. W pracowni panowała schludność, a prace stały według systemu znanego tylko artyście. Wychował się w Barcelonie, część życia spędził w Paryżu i chociaż artysta w 1956 roku zdecydował się przenieść do Palma de Mallorca i Villa Son Abrines, jego życie wciąż toczyło się barcelońsko-paryskim rytmem. Wybór Palma de Mallorca także nie był przypadkowy, ponieważ jego żona - Pilar Juncosa - urodziła się na tej śródziemnomorskiej wyspie.

Często punktem wyjścia obrazów Mirò jest główna plama kolorystyczna, z której świat wyłania się przy ścisłej organizacji jego irracjonalnej formy. Jakkolwiek spontaniczny może się wydawać ten wytwór, tylko pierwsza chwila powstała swobodnie, reszta jest skrupulatnie kontrolowana zgodnie z wymogami Miró dotyczącymi równowagi w kompozycji. Uwalniając swoje obrazy od iluzji i anegdot, Miró osiągnął granicę uproszczenia. Jest autorem techniki malarskiej grattage, polegającej na zdrapywaniu farby z płótna.

Praca w oryginalnym stanie vintage.