Z naturalnie ziemistą kolorystyką nie dyskutuje się w skandynawskich wnętrzach. Ją się zwyczajnie pochłania z pasją i pożądaniem pierwszej miłości. Paski przechodzą z brudno białych w oliwkowo-brązowo-beżowe, takie tam zgrzebne szaleństwo kolorystyczne.

Przywozimy doniczki namiętnie, jak tylko znajdziemy taką, która do nas przemówi, to nie ma zlituj się, jest nasza. Od początku istnienia pracowni, tej fizycznej, mamy marzenie. Wizja, że przestrzeń stanie się magiczną dżunglą, takim tajemniczym ogrodem, z którego nie będzie chciało się wychodzić, albo jeszcze lepiej, chciało zabrać skrawek do domu. Tutaj musimy być szczerzy, brak światła w pomieszczeniu to tylko wymówka, maskująca nasze okrutne braki w zdolnościach utrzymania roślin przy życiu. Na nieszczęście ciągle próbujemy, nowe rośliny, nowe doniczki. Uratujcie te niewinne kwiaty przed niechybną śmiercią z naszych rąk. Kupcie doniczkę, lub dwie, lub trzy.