Budzik, jak się go dotyka, to chodzi, przestaje dotykać, to przestaje chodzić, za to dzwoni tak jak by się paliło.

Historia budzika zaczyna się w Drugiej Moskiewskiej Fabryce Zegarków, gdzie go wyprodukowano. Zakłady powstały w 1924 r. i początkowo produkowały niewielkie ilości zegarków, głównie opierając się na konstrukcjach jeszcze przed 1917 r. W 1930 roku fabrykę zautomatyzowano, co pozwoliło na rozszerzenie produkcji. Zaraz po II wojnie światowej, powstawały już takie sławy, jak zegarek kieszonkowy Salut, męski naręczny Pabieda czy żeński naręczny Era. W drugiej połowie lat 50. rozpoczęto produkcję żeńskich zegarków naręcznych Slava, których popularność wśród radzieckich kobiet spowodowała, że marka ta stała się znakiem firmowym i towarowym firmy. A w latach 60-tych sławę zdobyły budziki, stopery i minutniki kuchenne.

<div id="spoon-plugin-kncgbdglledmjmpnikebkagnchfdehbm-2" style="display: none;"></div>